در کافی از حضرت ابو عبدالله صادق (علیه السلام )امده که فرمود:امیر المومنین (علیه السلام)فرمود :هیچ بنده ای نیست مگر این که چهل سپر براو هست تا این چهل گناه کبیره مرتکب شود ، پس هر گاه چهل معصیت کبیره مرتکب شد سپرها از او برداشته می شود .انگاه خداوندمتعال به فرشتگان وحی می کند که بنده مرا با بالهای خود بپوشانید .پس فرشتگان او را بال های خود می پوشانند ،اما او هیچ زشتی را فرو گذار نمی کند ،مگر اینکه انرا مرتکب شود
تا به حدی که با افتخار کار های زشت خودش را برای مردم بیان کند .انگاه فرشتگان میگویند :خداوندا !این بنده تو ،هیچ نهی وزشتی را رها نکرد تا اینکه مرتکب شد وما خجالت می کشیم از انچه انجام می دهد .پس خداوند (عزوجل)وحی می کندکه بالهای خود را از او بردارید .وهر گاه چنین وضعی انجام شد ، آن شخص شروع می کند به دشمنی با مااهل بیت(علیه اسلام).پس در این هنگام پوشش او در اسمان پاره می شود وفرشتگان عر ضه می دارند :پروردگارا !این بنده تو بدون پوشش ماند ؟پس خداوند (عزوجل) به انها وحی می کند : اگر خدای را در او نیازی بود شما را امر نمی کرد که بالهای تان را ازاو برگیرید..