اولين منزلي كه دشمن در آن به وحشت افتاد

شيخ طريحي (  رحمه الله) در كتاب «المنتخب » خود مي نويسد : دشمناند از كنار فرات به راه افتادند، در اولين منزلي كه خرابه اي بود فرود آمدند .

سر مطهر امام حسين (عليه السلام) رادر پيش خود گذاشتند ،مشغول  عيّاشي شدند .نا گهان دستي را ديدند كه از ديوار خرابه بيرون آمد وبا قلمي خونين اين عبارات را روي ديوار نوشت :

«اترجوا اٌمةٌقتلت حسينا                          شفاعةَجدّهِ  يوم الحساب

فلا والله ،ليس لهم شفيع                         وهم يوم القيامة في العذاب»

يعني :آيا كساني كه حسين (عليه السلام)را كشتند ، اميد دارند كه در روز قيامت به شفاعت جدّاو نائل شوند ؟!

نه به خدا سوگند ،شفاعتي از براي آنان نيست  وهمگي در روز قيامت در عذاب خواهند بود .

وقتي  مامورين ابن زياد ملعون ،اين صحنه را ديدند همگيترسيدند واز وحشت ،منزل مذكور را ترك كردند.